گرم خویان چمن

لغت نامه دهخدا

گرم خویان چمن. [ گ َ ن ِ چ َ م َ ]( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) گلها و ریاحین:
شرمساریم از سلوک گرم خویان چمن
برگ گل دارد زبان خار در آزار ما.دانش ( از آنندراج ).

جمله سازی با گرم خویان چمن

گرم خویان میکشند از روزگار آزار بیش لت خورد سنگی که دارد جزء ناری بیشتر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
عظمت
عظمت
ابوطاهر گناوه ای
ابوطاهر گناوه ای
جزئیات
جزئیات
شغال
شغال