کرامت یاب

لغت نامه دهخدا

کرامت یاب. [ ک َ م َ ] ( نف مرکب ) کرامت یابنده. بزرگواری و عزت و نواخت و توقیر یابنده:
صاحب عادل کبیر کریم
که کرامند از او کرامت یاب.سوزنی.

فرهنگ فارسی

کرامت یابنده. بزرگواری و عزت و نواخت و توقیر یابنده

جمله سازی با کرامت یاب

💡 که تا یابی بزرگی با کرامت که از وصلش نبیند کس سئامت