پیشه گاه

گاهم اندوه دوستان پیشه گاهی از دشمنان در اندیشه

اگر ادب را نیارستی، سکوت پیشه کن. هر گاه دو امر بر تو مشتبه شود، آن را که از هوای نفس تو دورتر است بگزین.

صبر کن تا زمانه خو نشوی پیشه کن گاه گاه نیکیکی