پرواز ازاد

بادپَر یک هواگرد ثابت‌بال است که در هنگام پرواز، واکنش دینامیکی هوا در برابر سطوح بالابرش آن را نگه می‌دارد و پرواز آزاد آن به موتور وابسته نیست. بیشتر بادپرها موتور ندارند، اگرچه گلایدرهای موتوری موتورهای کوچکی برای افزایش مدت پروازشان در صورت لزوم با حفظ ارتفاع دارند (معمولاً هواسر برای حفظ ارتفاع به هوای بالارونده متکی است) و برخی از آنها به قدرت کافی برای خودپرتابی را دارند.

پس از آزمون نخستین پیش‌نمونه در ماه اوت ۱۹۹۸، این وسیلهٔ پرتاب آزمایشی به ناسا منتقل شد که تغییرات لازم در آن صورت‌گرفت. بین ۴ آوریل و ۱۹ مهٔ ۲۰۰۱، این وسیله هفت پرواز آزاد را با موفقیت انجام داد. در سال ۲۰۰۱ ایکس-۴۰ با موفقیت قابلیت مانور طراحیِ بدنهٔ چاق‌تر و بال‌کوتاه‌تر ایکس-۳۷ها را، نشان داد و اعتبار سیستم پیشنهادی هدایت آن‌را تأیید کرد.