پر افرین

زبان پر آفرین بگشاد بر شاه که از تو دور بادا چشم بدخواه

گسی کردشان بار آن شادمان برفتند پر آفرین ها زبان

بپردخت ایران و شد سوی چین جهان شد پر از داد و پر آفرین

سر و برگ راحت این چمن به خیال ما نکند وطن چو غبار نم زده‌ گو فلک سر ما به زیر پر آفرین

بپرسید طیهور از آتبین لب شاه طیهور پر آفرین