هرم و کاریان

لغت نامه دهخدا

هرم و کاریان. [ هََ م ُ ] ( اِخ ) نام یکی از دهستانهای چهارگانه بخش جویم شهرستان لار که حدود و مشخصات آن به قرار زیر است: از شمال دهستان جویم، از جنوب دهستان بیدشهر، از خاور دهستان بنارویه از باختر دهستان خنج. این دهستان جلگه ای است گرم که آب مشروب آن از چشمه و قنوات و باران تأمین میشود و مقداری هم زراعت دیمی دارد. محصول عمده اش غله، خرما، کنجد و اندکی برنج و تنباکو و کار مردم بیشتر زراعت و هنردستی آنها بافتن قالی، گلیم و چادرشب است. از 9 آبادی تشکیل شده و نفوس آن در حدود 3000 تن و قراء مهم آن عبارتند از: هرم، اکاریان، سرگاه. لاغران. بلغان. این دهستان اقامتگاه ایل باصری است.( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ). رجوع به هرم شود.

جمله سازی با هرم و کاریان

چندوجهی‌هایی مثل هرم و منشور را با می‌توان اکستروژن (بیرون کشیدن) چندضلعی‌های دوبعدی ساخت. تنها تعداد محدودی از چندوجهی‌های محدب با وجوه منتظم و شکل گوشه‌های برابر می‌تواند وجود داشته باشد که شامل اجسام افلاطونی و اجسام ارشمیدسی می‌شود. برخی اجسام ارشمیدسی را می‌توان با بریدن هرم راس اجسام افلاطونی ساخت.
نخستین هرم‌های ساخته شده در مصر در سقاره، شمال غربی ممفیس قرار دارند. قدیمی‌ترین این هرم‌ها، هرم جوزر است که مربوط به شاه جوزر از دودمان سوم می‌شود. هرم و مجموعه آرامگاه کنار آن توسط وزیر دانشمند جوزر، ایمهوتپ، طراحی و ساخته شدند و قدیمی‌ترین سازه‌های ساخته شده توسط بشر از سنگ‌تراش‌خورده به‌شمار می‌روند.
در ۱۷۸۲، ساموئل آدامز از کنگره، ویلیام بارتون از فیلادلفیا را که یک هنرمند طراح بود مأمور طراحی نشان ملی کرد. بارتون برای پشت نشان هرمی سیزده لایه که در بالای آن چشم ایزدی قرار گرفته بود را پیشنهاد کرد. شعارهایی که بارتون برای پشت نشان در نظر گرفته بود با یاری الهی و جاودان بودند. هرم و شعار جاودان از اسکناس ۵۰ دلاری واحد پول قاره‌ای الهام گرفته شده بود که توسط فرانسیس هاپکینسون طراحی شده بود.
نخستین هرم‌های ساخته شده در مصر در سقاره، شمال غربی ممفیس قرار دارند. قدیمی‌ترین این هرم‌ها، هرم جوزر است که مربوط به شاه جوزر از دودمان سوم می‌شود. هرم و مجموعه آرامگاه کنار آن توسط وزیر دانشمند جوزر، ایمهوتپ، طراحی و ساخته شدند و قدیمی‌ترین سازه‌های ساخته شده توسط بشر از سنگ‌تراش‌خورده به‌شمار می‌روند.
تمدن مولو یا سنت فرهنگی مولو به دوره‌ای از حاکمیت مولوها در بولیوی مربوط می‌شود که پس از سقوط تیاهواناکو در خلال سال‌های ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ میلادی اتفاق افتاد. پیشرفت مولوها پیش از شکل گیری تمدن عظیم اینکا حاصل شد. فرهنگ مولو تاثیرپذیری و دنباله‌روی از فرهنگ تیواناکو که پیش از آن‌ها بودند را بویژه در ساخت هرم و معماری نشان می‌داد. قوم مولو جگوار را پرستش می‌نمود.
ویرانه‌های هرم جدکارع در سال ۱۹۴۶ در جنوب سقاره پیدا شدند. احتمال دارد که این هرم در هنگام ساخت دارای ۷۸ متر طول و ۵۲ متر ارتفاع بوده باشد. امروزه به دلیل از دست رفتن سه طبقه از شش طبقه اصلی هرم، ارتفاع آن به ۲۴ متر کاهش پیدا کرده. دو اتاق این هرم و نیز اتاق خاکسپاری به شدت آسیب دیده‌اند؛ اگرچه بازمانده‌های مومیایی شاه پیدا شدند.