دانشنامه اسلامی
صاحب کتاب «نورالعین فی مشهدالحسین علیه السلام» وی را جزو شهدای کربلا برشمرده است و می گوید: قاسم نوزده ساله در روز عاشورا وارد میدان گشت و چنین رجز خواند:إِلَیکُمْ مِنْ بَنی المُختارِ ضَرْباً ••• یَشیُب لَهوْلِه رأس رضیعُ یُبیُد معاشِرَ الکفّار جهاً ••• بِکُلِّ مُهَنَّدٍ عَضْبِ قطیعُ از سوی خاندان پیامبر مختار، آماده ضربتی باشید که از بیمش موی سر شیرخواره سفید می گردد؛با شمشیر بران هندی گروه بی دینان را یکجا نابود می کند.برخی این رجز را به احمد بن الحسن علیه السلام نسبت داده است.
تشنگی قاسم و طلب آب
او پس از کشتن شماری از دشمن به نزد امام علیه السلام بازگشت و در حالی که چشم هایش از تشنگی به گودی نشسته بود، طلب آب کرد. امام فرمود: اندکی صبر نما تا جد خود محمد مصطفی صلی الله علیه وآله وسلم را ملاقات کنی و به دست خود تو را سیراب کند که هرگز پس از آن تشنه نخواهی شد.
← نقد
قاسم پس از بازگشت به میدان و کشتن شماری دیگر به درجه رفیع شهادت نایل آمد.