طوق سبز

طوق سبز. [ طَ / طُو ق ِس َ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) کنایه از خط نودمیده.

کنایه از خط نودمیدن

💡 ننازد چون به بخت سبز خود قمری درین گلشن؟ که بر فتراک سرو از طوق می بندد سر خود را

💡 گرچه طوق بندگی عمری است دارم بر گلو برگ سبزی نیستم شرمنده احسان سرو

💡 شد چو گلبن سبز در پیراهن من خار عشق همچو قمری گشت طوق گردنم زنار عشق