دانشنامه اسلامی
بستر حضرت، یک عبا بود که به هر جا نقل مکان می کردند آن را دولا کرده زیر آن حضرت می انداختند. متکایش پوستی پر شده از لیف خرما، شبی همان عبا را دو لا کرده، زیر آن حضرت انداختند، چون صبح شد، فرمودند این بستر دیشب مرا از نماز شب بازداشت از آن پس دستور دادند تا زیراندازش را یک لایه بیندازند. زیرانداز دیگری نیز، از پوست داشت که از لیف خرما پر شده بود. گاه روی حصیر می خوابیدند بدون آنکه زیر انداز دیگری، زیر او باشد. در هنگام وفات، بسترش از پارچه های کهنه وادی القری، بود که از پشم و کرک پر شده بود؛ گفته شده طول آن حدود دو ذراع و عرض آن یک ذراع و یک وجب بود.
← اعمال و اذکار هنگام خواب
۱. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۲، ص۶۷۱.
...
