زوار در رفته

فرهنگ معین

(زَ. دَ رَ تِ )(ص مر. )(عا. ) فرسوده، از کار افتاده.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پیر و فرسوده که کار کردن نتواند سست از کار افتاده.

جمله سازی با زوار در رفته

قسمتى از محل ساختمان مسجد قبلا خانه هاى شخصى و مسافرخانه بود و از لحاظ اين كهمتصل به حرم مطهر حضرت معصومه صلى الله عليه وآله بود، بسيار بد نما مىنمود.به علاوه با اينكه شهر قم داراى مساجد بزرگ و كوچك بسيارى است، مع الوصف دراعتياد و سوگواريها، زوار در حوالى حرم و صحن حضرت معصومه از لحاظمحل سرپوشيده براى انجام فرائض دينى و سنن مذهبى سخت در مضيقه بودند.
مخالفين اهل البيت كه از اجتماع و ازدحام جمعيت زوار در كنار مرقد ابى عبدالله الحسيننگران بودند! سعى در نابودى آن مى گماشتند.
محله زوارآباد: معروف به زورآباد (عاشورا) بنیاد این محله و نیز دروازه ازناو به سال ۱۱۹۵ خورشیدی نهاده شد. طبقات مرفه در این محل بودند و مسجد زنده یاد مهدوی جهت زوار در این محله ساخته شد، این مسجد دارای محراب نیست و سبک آن تداوم دوران زندیه و صفویه است می‌توان آنرا اولین حسینیه به‌شمار آورد، در این خیابان منازلی بود که به زوار اجاره داده می‌شد.
در سال ۱۳۶۹خ توسط دکتر غلامعلی آریا و از سوی کتابفروشی زوار در تهران به چاپ رسیده‌است.
«مقبرة أمیر الجیوش» است که زیارتگاه هزاران زوار در طول سال است. همچنین «حصن السیبة» یکی از قلعه‌های مشهور دبا می‌باشد که در عهد سلطان قابوس بن سعید بازسازی شده‌است. همچنین چند برج وبارو نیز وجود دارد که تاریخ بناه آن‌ها به دوران حکمرانانی که در منطقه حاکم بوده‌اند ساخته شده‌است که از بارزترین آن‌ها نام می‌بریم: «برج سبطان»، وعین «السقطة»، وخلجان خور معلی والمیم..