لغت نامه دهخدا
( جهان آب و گل ) جهان آب و گل. [ ج َ ن ِ ب ُ گ ِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) کنایه از قالب آدمی زاد. قالب بشر. || عالم دنیا. عالم ملک. ( آنندراج ).
( جهان آب و گل ) جهان آب و گل. [ ج َ ن ِ ب ُ گ ِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) کنایه از قالب آدمی زاد. قالب بشر. || عالم دنیا. عالم ملک. ( آنندراج ).
( جهان آب و گل ) کنایه از قالب آدمی زاد یا عالم دنیا
💡 وسعت مشرب ز منزل می برد تنگی برون در جهان آب و گل، خم بهر افلاطون بس است
💡 کرد اگر روشن جهان آب و گل را آفتاب تو به روی گرم دلها را چراغان کردهای
💡 یکنظر کن در جهان آب و گل از روی لطف دوستان را گل برافشان دشمنان را خار ده
💡 از جهان آب و گل بگذر سبک چون گردباد چون ره خوابیده، بار خاطر صحرا مشو
💡 نیست غیر از گوشهٔ دل در جهان آب و گل گوشهٔ امنی که یک ساعت بیاساید کسی
💡 در جهان آب و گل از درد و داغ عشق او دوزخی دارم که از یاد بهشت افتاده ام