لغت نامه دهخدا
ترمه زر. [ ت َ م َ زَ ] ( اِخ ) از دیه های نور مازندران است. رجوع به مازندران رابینو بخش انگلیسی ص 11 و ترجمه وحید ص 150 شود.
ترمه زر. [ ت َ م َ زَ ] ( اِخ ) از دیه های نور مازندران است. رجوع به مازندران رابینو بخش انگلیسی ص 11 و ترجمه وحید ص 150 شود.
از دیه های نور مازندران است.
💡 پارچه ترمه، مخمل، و کتان انواع نخهای سرمه، نخ دوخت در خیّاطی، سوزن با شمارههای مختلف، قیچی، دستگاه کمان یا چهارچوبی برای محکم نگه داشتن پارچه. پنبه، یا هر پرکننده دیگری بنا به ذوق و استعداد دوزنده. صابون خیاطی برای نقش اندازی یا هر قلم دیگری که بتواند بر روی پارچه اثرگذار باشد و پاک نشود.
💡 طرحهای معروف ترمه شامل بتهجقه، گل شاهعباسی، و شاخ گوزنی بود. هر طرح معنایی خاص داشت و نقش مهمی در فرهنگ و هنر ایرانی ایفا میکرد. در دورهٔ قاجار، ترمه در لباسهای شاهان و درباریان بهکار میرفت و حتی بهعنوان هدیهای گرانبها به شاهان دیگر کشورها اهدا میشد. همچنین از این پارچه در دوخت کلاه، عبا، جُبه، و لباسهای زنانه استفاده میشد.
💡 در حدود صد سال پیش در زنان اعیان از یل یا نیم تنه قزوینی استفاده میکردند که از پارچه ترمه با آستری از پارچه تافته کرم رنگ تهیه میشد. در قسمت جلوی آن، هجده دکمه فلزی پی در پی میدوختند. زنان در زیر شلیتههای خود شلوارهای مشکی میپوشیدند، دمپای این شلوارها تنگ و بالای آن گشاد بود و آنها را با بند تنبان میبستند.
💡 با ورود دستگاههای بافندگی ژاکارد در دههٔ ۱۳۵۰، تولید سنتی ترمه به تدریج کاهش یافت و جای خود را به تولید ماشینی داد. امروزه ترمههای ماشینی بیشتر در یزد تولید میشوند و بهعنوان پارچهای نفیس برای محصولات مختلف مانند پرده، سجاده، و شالگردن به کار میروند. هنوز هم این پارچه در مراسمهای خاص، از جمله عروسیها و تشییع جنازهها، جایگاه ویژهای دارد و بهعنوان بخشی از میراث فرهنگی ایران مورد توجه است.
💡 در تقسیمات کشوری ایتالیا، این جزیره به چندین بخش تقسیم شدهاست به نامهای ایسکیا، بارانو دیسکیا، کازامیکیولا ترمه، فوریو، لاکو آمنو، و سرارا فونتانا.
💡 در دهه ۱۹۷۰ طرحهای مینیمالیست و تمیز هالستون، که اغلب از ترمه یا اولتراسوید ساخته میشدند، پدیده جدیدی در صنعت مد محسوب میشدند و به ویژه در دیسکوها به شدت مورد استقبال قرار میگرفتند. هالستون صنعت مد آمریکایی را از نو تعریف کرد و لباسها و طرحهای او به دلیل ایجاد یک سبک زندگی آرام شهری و آزادی نوع پوشش برای زنان آمریکایی تعریف تازه ای از سبک زندگی دوران پس از جنگ جهانی دوم بود.