لغت نامه دهخدا
بی یاد و هوش. [ دُ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + یاد + و + هوش ) بی حافظه. که زود فراموش کند. آنکه حافظه اش ضعیف است. ( یادداشت مؤلف ).
بی یاد و هوش. [ دُ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + یاد + و + هوش ) بی حافظه. که زود فراموش کند. آنکه حافظه اش ضعیف است. ( یادداشت مؤلف ).
بی حافظه ٠ که زود فراموش کند ٠ آنکه حافظه اش ضعیف است ٠
💡 بی یاد تو دل چو سایه در خورشید است با یاد تو بینهایت امید است
💡 یک لحظه یاد آن نکنی کاو به عمر خویش بی یاد روی تو نکشیدست یک نفس
💡 از ما دمی بیاد نیاری بسال و ماه بی یاد تو نمی گذرد صبح و شام ما
💡 یک نفس بی یاد رویت زندگی حسرت اندر حسرت اندر حسرت است
💡 بی یاد تو نجنبد، جنبنده یی ز جا بی قهر تو نسوزد سوزنده اخگرا
💡 یکنفس بی یاد جانان بر نمی آید مرا ساعتی بی شور و مستی سرنمی آید مرا