بشارت به اهل کتاب

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بشارت به اهل کتاب (قرآن). یکی از بشارت داده شدگان اهل کتاب بودند که یکی از اهداف رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله همین بوده است.
بشارت و انذار اهل کتاب، از اهداف رسالت پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله ذکر شده است و در قرآن هم در این باره می فرماید:یـاهل الکتـب قد جآءکم رسولنا یبین لکم علی فترة من الرسل ان تقولوا ما جآءنا من بشیر ولانذیر فقد جآءکم بشیر ونذیر...ای اهل کتاب! رسول ما، پس از فاصله و فترتی میان پیامبران، به سوی شما آمد؛ در حالی که حقایق را برای شما بیان می کند؛ تا مبادا ( روز قیامت ) بگویید: «نه بشارت دهنده ای به سراغ ما آمد، و نه بیم دهنده ای»! (هم اکنون، پیامبر) بشارت دهنده و بیم دهنده، به سوی شما آمد! و خداوند بر همه چیز تواناست..و این آیه شریفه دومین خطابی است که به اهل کتاب شده، و متمم خطاب اول است، برای اینکه آیه اول برای اهل کتاب این معنا را بیان کرد: که خدای تعالی رسولی به سوی ایشان گسیل داشته، و او را با کتابی مبین تایید نموده، و او به اذن خدا بشر را به سوی هر خیری و هر سعادتی هدایت می کند، و آیه مورد بحث بیان می کند که بیانی که گفته شد جنبه اتمام حجت برای آنان دارد، رسول ما به این منظور بشر را هدایت نموده هر خیر و سعادتی را برایشان بیان می کند، که فردا یعنی در روز قیامت نگویند: خدایا هیچ بشیر و نذیری به سوی ما نیامد تا راه سعادت و شقاوت را برای ما بیان کند.

جمله سازی با بشارت به اهل کتاب

O آيه ى قبل بشارت به پيروان حقّ مى داد، ولى اين آيه هشدار واخطار به روى گردانان از حقّ، تا بيم و اميد در كنار هم مطرح شده و مؤ ثّر باشد.
نيز ممكن است اشاره به اين باشد كه گرويدن شما به قرآن، تاءكيدى است بر ايمانشما به تورات و انجيل؛ چون قرآن حقانيت اين دو كتاب و حقانيت آورندگان آنها راتصديق مى كند، يا اشاره به اين است كه تكذيب شما نسبت به پيامبرصلى الله عليه وآله و قرآن، تكذيب تورات و انجيل است؛ زيرا اين دو كتاب،مشتمل بر بشارت به پيامبرصلى الله عليه و آله و قرآن است (138).
پس وارد حجره شدم و او را در بغل گرفتم و هر دو گريه شوق مى كرديم و حمد خداى رابجاى آورديم. پس تلگراف بشارت به تهران مخابره كرديم. چند نفر از بستگانايشان آمدند و با كمال عافيت به شام مشرف شدند پس به تهران برگشتند و تا اينتاريخ در كمال عافيت در تهران هستند و چندين مرتبه زيارت كربلا و يك مرتبه حجمشرف شده اند.
6- بشارت به نعمت، ما را از سرنوشت ديگرانغافل نسازد. (جائته البشرى يجادلنا فى قوم لوط)
و خداى تعالى مخاطبينى را كه اذن داد در زمين حيات بشرى خود را از سر بگيرند به دوطايفه تقسيم كرد، و از اذن خود به يك طايفه از آن دو طايفه به (سلام و بركات )كه خالى از بشارت به خير و سعادت صاحبانش نيست تعبير كرد، و آن طايفه عبارتند ازنوح و بعضى از امتهايى كه همراه او بودند، و از اذن خود به طايفه ديگر، به (تمتيع- بهره مند كردن )، و به دنبال آن، رسيدن به عذابى كه مخصوص آنان است تعبيركرد.
در اين آيات به اوصاف قرآن كريم و صفات كريمه آن برگشته و به دنبالشمطالبى متفرق آمده كه با آيات قبل كه مربوط به غرض ‍ سوره بود مرتبط است، و نيزدر آن، كلماتى در موعظت و حكمت و استدلال بر اثبات مطالبى گوناگون، و كلماتى دراوصاف اولياء اللّه و بشارت به آنان آمده.