لغت نامه دهخدا انجاج. [ اِن ْ ن ِ ] ( اِ ) حب انجاج؛ حبی است مرکب هندیان را که در فالج و لقوه و صرع و رعده و خشکی اعصاب بکار است. ( یادداشت مؤلف ).