جمله أَرُونِی: نشانم بدهید که از ریشه عربی و ساختار فعلی أَرِنِي به معنای نشان بده به من مشتق شده، یک درخواست مؤدبانه، قاطعانه و در عین حال عمیقاً التماسی را منعکس میسازد. این عبارت در هسته خود، ندایی برای وضوح، شفافیت و تجلی یک حقیقت یا واقعیت پنهان است. در ادبیات و متون دینی، این درخواست اغلب از سوی جویندگان حقیقت، عارفان، یا مؤمنانی مطرح میشود که در پی مشاهده یا درک عینی یک امر غیبی، یک برهان علمی یا یک جلوه از کمال الهی هستند. بنابراین، نشانم بدهید صرفاً یک تقاضای بصری نیست، بلکه طلبِ دسترسی به شناختی عمیقتر و اطمینان قلبی است که تنها با آشکارسازی موضوع مورد نظر حاصل میگردد.
بررسی اجزای ریشهای این عبارت، یعنی رَأَى به معنای دیدن، و همچنین بسامد بالای نویسههای «ر»، «ن»، و «ی» در متون فارسی، حاکی از اهمیت بنیادین مفهوم رؤیت، ادراک و نمود در زبان و اندیشه فارسیزبانان است. ریشه رَأَى که در زبان عربی به معنای دیدن یا دریافتن با چشم یا قلب است، محور اصلی این کنش است؛ در حالی که پسوند «ی» در ساختار «أَرُونِي» نشاندهنده مفعول ضمیر متصل «من» است که درخواست را شخصی و مستقیم میسازد. این بسامد بالا نشان میدهد که فعل دیدن و نشان داده شدن، نقشی محوری در بیان مراتب معرفتی و نیازهای وجودی انسان در زبان فارسی ایفا میکند، چه در ساحت علم و چه در ساحت عرفان.