احترام به قران

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] احترام به قرآن. احترام به قرآن به معنای بزرگداشت قرآن می باشد. آیاتی از قرآن به مجد و عظمت آن اشاره دارد و در آیاتی به لزوم حفظ حرمت آن تاکید شده است
از نگاه قرآن برخی از امور، لایق احترام بوده و خداوند متعال این امور را خود مورد احترام قرار داده­ و مقدس شمرده است؛از جمله: احترام به کعبه، مسجدالحرام، مسجد اقصی، مقام ابراهیم و احترام به خود قرآن.
احترام به قرآن در آیات مختلفی اشاره شده که به طور کلی این آیات به دو گروه تقسیم می­شوند: آیاتی که قرآن را با عظمت و بزرگی یاد می­کنند و آیاتی که از آداب بزرگداشت قرآن سخن گفته و به صراحت، ضرورت حفظ حرمت آن را بیان می­کنند.
خداوند متعال در هر آیه­ای که از خود قرآن سخن گفته، قرآن را با عظمت یاد کرده است. از جمله، آیاتی که قرآن را با صفت مجید ذکر کرده است: «ق وَالْقُرْءَانِ الْمَجِیدِ» قاف، سوگند به قرآن مجید.
از این آیه دو نکته بدست می­آید: اول این که حروف مقطعه در آغاز سوره برای بیان عظمت و بزرگی قرآن است و دوم این که "مجید" از ماده "مجد" به معنی شرافت گسترده است. از آنجا که قرآن عظمت و شرافتی بی پایان دارد، کلمه­ی "مجید" از هر نظر سزاوار آن است؛ ظاهرش زیبا، محتوایش عظیم، دستوراتش عالی و برنامه هایش آموزنده و حیاتبخش است.
و در جای دیگر می­فرماید: «بَلْ هُوَ قُرْءَانٌ مجَّید» (این آیات، سحر و دروغ نیست) بلکه قرآن با عظمت است.
صفت مجید برای قرآن جهت بیان رفعت مقام، قدرت نفوذ و پایداری آنست.

جمله سازی با احترام به قران

«برای احترام به افراد و نهادها یا موسسات دولتی یا خصوصی فعال که سهم قابل توجهی در ترویج، جستجو، حمایت یا برقراری صلح مطابق با منشور ملل متحد و اصول یونسکو ادا کرده‌اند.»
16 - برناروالرو يك سخنگوى وزارت امور خارجه فرانسه در جمع خبرنگاران گفت:ما فكر مى كنيم كه سياست گشايش و اصلاحات محمد خاتمى شايسته حمايت است.وى درارتباط با درگيرى دانشجويان ايرانى و نيروهاى انتظامى اظهار داشت: فرانسه بهدقّت وقايع ايران را دنبال مى كند و در هر شرايطى بر رعايت احترام به آزاديهاىبنيادى تاءكيد دارد.
برزویه از این موضوع خوشحال شد و به دربار شاه رفت و از شاه خواستار آن کتاب شد و شاه به پاس احترام به خسرو و رعایت حقوق برزویه، دستور داد کتاب را به او دهند، به این شرط که از آن نسخه‌برداری نکند و در حضور شاه آن را بخواند.
196 احترام به مادرنمى كند. (203)امام زين العابدين عليه السلام، نسبت به مادرش بسيار نيكوكار بود؛ به طورى كه بهاو گفتند: تو نسبت به مادر، از همه كس نيكوكارترى، ولى نمى بينيم كه با او در يكظرف غذا بخورى !امام در جواب فرمود: چون ترسم كه دستم را به سوى چيزى برم كه مادرم قصدخوردن آن را داشته است و او را ناراحت كنم. (204)
او در مقاله «بت‌پرستی» تلویحاً احترام به مراقد ائمه و امامزادگان (ع) و توسل به آنان را شرک خوانده و مورد مذمت قرار داد.
اگر چه من راضى بودم كه مرا از خواب بيدار كنى و اين همه سود را از دست ندهى،اما حالا كه تو بزرگوارى كردى و احترام پدر پيرت را نگاه داشته اى، من، در عوض آنسودى كه از دست داده اى، گوساله خويش را به تو مى بخشم و اميدوارم كه خداىمتعال توسط اين گوساله، نفع بسيارى به تو برساند و آن درس عبرتى باشد،براى تمام جوان ها كه احترام به پدر و مادر خويش را حفظ كنند.