ابراهیم بن عمر اصفهانی

جز عمر معشوق اگر گیرم نیم چون رافضی خارج از ممدوح جز سید حسین بن عمر

و از سنن بيهقى از نافع از عبداللّه بن عمر روايت شده كه شخصى از او از مساءله متعهزنان پرسيد، او گفت حرام است، آگاه باش كه عمر بن خطاب اگر كسى را به اين جرممى گرفت او را باسنگ سنگسار مى كرد.

موسی بن عمران گفت: «الهی چگونه شکر تو را کنم و حال اینکه از برای تو بر من در هر موی جسد من دو نعمت است: یکی آنکه بیخ آن را نرم ساختی و دیگر آنکه آن را خوشبو گردانیدی».

دست عهدش عهده از موسای بن عمران ستد پای امرش نغمه از عیسای بن مریم گرفت

((كشى ))نام او را ((حفص بن عمر عمرى ))ذكر مى كند كه ممكن است نام مستعار وى درديدارهاى پنهانى با ساير وكلا باشد.(678)

نه از تابوت مرسل گشت و از صندوق خسرو شد یکی موسی بن عمران و یکی دارا بن دارا