لغت نامه دهخدا عجائز. [ ع َ ءِ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ عجوز. زنان پیر. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). عجایز. رجوع به عجوز شود.
جمله سازی با عجائز عن على قال: ذكر النبى خديجه يوما و هو عند نسائه فبكى. فقالت عائشه: يبكيكعلى عجوز حمرا من عجائز بنى اسد؟
