لغت نامه دهخدا
شویلة. [ ش ُ وَ ل َ ] ( ع اِ مصغر )مصغر شولة. ( از معجم البلدان ). رجوع به شولة شود.
شویلة. [ ش ُ وَ ل َ ] ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ). جایگاهی است. ( از معجم البلدان ).
شویله
شویلة. [ ش ُ وَ ل َ ] ( ع اِ مصغر )مصغر شولة. ( از معجم البلدان ). رجوع به شولة شود.
شویلة. [ ش ُ وَ ل َ ] ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ). جایگاهی است. ( از معجم البلدان ).
جمله سازی با شویله
حمدالله مستوفی نویسنده و پژوهشگر خوشنام قرن هشتم هجری در کتاب معتبر تاریخ گزیده دربارهٔ پسران خورشید چنین نوشتهاست: «... از جنگروی محمد و کرامی پسران خورشید بخدمت شویله رفتند و مرتب یافتند و ایشان را فرزندان معتبر خواستند از جمله شجاع الدین خورشید بن ابوبکر بن محمد…».
