جذو

جذو. [ ج ُ ذُو و ] ( ع مص ) برجای ایستاده شدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ). و قال ابوعمرو: جذا و جثا لغتان ِ. ( اقرب الموارد ). جَذو. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). || بزانو نشستن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || ایستادن بر سر انگشتان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ). جَذو. ( منتهی الارب ) ( قطر المحیط ) ( اقرب الموارد ). || جذا الحجر؛ ایستاده کرده پیش افکند آن را. ( از منتهی الارب ). ایستاده کرد سنگ را پیش از افکندن. ( ناظم الاطباء ). || چسبیدن کنه به پهلوی شتر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). چسبیدن و ملازم شدن کنه به پهلوی شتر. ( از قطر المحیط و اقرب الموارد ). جَذو. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). || پیه ناک گردیدن کوهان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). پیه دار شدن کوهان. ( قطر المحیط ). جَذو. ( منتهی الارب ) ( قطر المحیط ).
جذو. [ ج َ ذْ وْ ] ( ع مص ) جُذُوّ، بتمام معانی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). رجوع به آن کلمه شود.

جذو بتمام معانی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
شعله. تکّه بزرگی از هیزم که در آن آتش هست (مجمع البیان) شاید به شما از آن خبری بیاورم یا تکّه‏ای از آتش که گرم شوید. راغب گوید: جذوه آنست که بعد از تمام شدن شعله از هیزم باقی مانده باشد. این کلمه فقط در یک محلّ از قرآن آمده است رجوع شود به «شهاب».

💡 و معلوم است كسى كه تفكر و تدبر در معانى قرآن كرد، در قلب آن اثر كند و كم كم بهمـقـام مـتـقـيـن رسـد. و اگر توفيق الهى شامل حالش شود، از آن مقام نيز بگذرد و هر يك ازاعـضـا و جـوارح و قـواى آن آيه اى از آيات الهيه شود. و شايد جذوات و جذبات خطاباتالهيه او را از خود بيخود كند و حقيقت اقراء و اصعد را در همين عالم دريابد تا آنكه كلام رابى واسطه از متكلمش بشنود، و آنچه در وهم تو و من نايد آن شود.

💡 جناب ميرداماد در جذوات فرمايد: (العقل و النفس و الا فلاك التسعة و الاركان الاربعةو المواليد الثلاثه و عالم المثال فهذه تسعة عشر بعدد حروف البسملة )