لغت نامه دهخدا
بیسم. [ س ِ ] ( ع اِ ) ثمری است شبیه به «بِه ْ» کوچکی صلب و بازغبی بسیار زیاده از به. انطاکی گوید که درخت آنرا پیوند از سیب و امرود و یا با نهال بلوط و یا بید و یا قسطل که شاه بلوط است مینمایند و کثیرالوجود و بسیار پیوند از تفاح و صفصاف که بید است مینمایند و هنگام رسیدن ثمر آن هنگام رسیدن ثمار دیگر است و تا اواسط زمستان می ماند. ( مخزن الادویه ص 260 ). درختی است که به درخت بلوط ماند و میوه آن مانند میوه به خرد می باشد. ( از ذیل اقرب الموارد ). رجوع به تذکره داود ضریر انطاکی ص 91 شود.