اهدب

لغت نامه دهخدا

اهدب. [ اَ دَ ] ( ع ص ) مرد بسیارمژه و درازمژه. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). مؤنث آن، هدباء. ( منتهی الارب ). درازمژگان. ( وطواط ). درازمژگان. مؤنث آن، هدباء. ج، هدب. ( مهذب الاسماء نسخه خطی ). درازمژه. درازمژگان. ( بحر الجواهر ).

جمله سازی با اهدب

کسی که سایهٔ اعدای او به قتل خداوند چو آفتاب سنان می‌کشد به دیدهٔ اهدب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال تاروت فال تاروت فال اوراکل فال اوراکل فال لنورماند فال لنورماند