ابوخلاف

لغت نامه دهخدا

ابوخلاف. [ اَ خ ِ ] ( اِخ ) کنیت ابلیس.

جمله سازی با ابوخلاف

16. ابومره 17. ابوخلاف، 18. ابولبين، 19.ابيض؛ كه او مردم را به خشم مى آورد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
جوز
جوز
نحوه
نحوه
ارکان
ارکان
خاص
خاص