ابورزین یک نام عربی مرکب است که در منابع تاریخی و لغوی به چندین معنا و شخصیت اشاره دارد. در حوزهی خوراکیها، این واژه به معنای ثُرید (ترید)، اشکنه یا نوعی حلوا به نام خبیص (آفروشه) به کار رفته است. از جنبهی تاریخی، ابورزین نام چندین تن از صحابه و محدثان صدر اسلام است که از جملهی آنان میتوان به لَقیط بن عامر عُقیلی از صحابهی پیامبر اسلام (ص)، مسعود بن مالک (مولی ابن وائل) و سلیمان بن قُنّة از راویان حدیث اشاره کرد. همچنین عبدالله بن ابورزین، فرزند یکی از این صحابه، در زمرهی نقلکنندگان احادیث قرار دارد. این نام در متون کهن اسلامی همچون السامی فی الاسامی و منتهی الارب ثبت شده و نشاندهندهی نقش آنان در انتقال میراث روایی و فرهنگی سدههای نخستین هجری است.
ابو رزین
لغت نامه دهخدا
ابورزین. [ اَرَ ] ( اِخ ) صحابی است و پدر عبداﷲبن ابی رزین است.
ابورزین. [ اَ رَ ] ( اِخ ) باهلی. محدث است. او از مالک و موسی بن یعقوب از وی روایت کند.
ابورزین. [ اَ رَ ] ( اِخ ) سلیمان بن قنة. محدث است.
ابورزین. [ اَ رَ ] ( اِخ ) عقیلی لقیطبن عامر یا لقیطبن صبرةبن المنتفق. یکی از صحابه کرام است.
ابورزین. [ اَ رَ ] ( اِخ ) مسعودبن مالک. مولی ابن وائل شقیق بن سلمه. محدث است.