دانشنامه اسلامی
از شهرت به معنای دوم در بابهای صلات، نکاح و لعان سخن گفته اند.
لباس شهرت در روایات
شهرت یافتن و انگشت نما شدن در لباس، مرکب و هرچیزی دیگر در روایات متعدد، مذموم شمرده شده است. از امام صادق علیه السّلام نقل شده است: شهرت در لباس مبغوض خداوند است و نیز می فرماید: برای خواری فرد همین بس که لباسی بپوشد که موجب شهرت او گردد. همچنین در سخنی دیگر می فرماید: شهرت؛ خوب و بدش در آتش است.
احکام لباس شهرت
هرگاه پوشیدن لباس شهرت موجب هتک حرمت و خواری فرد نزد مردم گردد، پوشیدن آن حرام است؛ لیکن اگر به این حدّ نرسد و تنها موجب شهرت و انگشت نما شدن فرد گردد- نه هتک حرمت وی- آیا پوشیدن آن حرام است یا مکروه؟ اختلاف است.
تعریف دیگر از لباس شهرت
...
[ویکی اهل البیت] لباس شهرت پوشاکی است که موجب شهرت پوشنده شود؛ و چشمگیر باشد.
شهرت یافتن و انگشت نما شدن در لباس، مرکب و هرچیزی دیگر در روایات متعدد، مذموم شمرده شده است.
از امام صادق علیه السلام نقل شده است: شهرت در لباس مبغوض خداوند است و نیز می فرماید: برای خواری فرد همین بس که لباسی بپوشد که موجب شهرت او گردد. همچنین در سخنی دیگر می فرماید: شهرت؛ خوب و بدش در آتش است.
وعن الحسین بن علی علیه السلام: «من لبس ثوبا یشهره کساه الله یوم القیامة ثوبا من النار». (وسائل: 5/24)
وعن امیرالمؤمنین علیه السلام: «نهانی رسول الله صلی الله علیه و آله عن لبس ثیاب الشهرة...». (وسائل: 5/30)
از حضرت رسول صلی الله علیه و آله روایت شده که خدای را شهرت در عبادت و شهرت در پوشاک خوش نیاید. (بحار: 70/251)
هرگاه پوشیدن لباس شهرت موجب هتک حرمت و خواری فرد نزد مردم گردد، پوشیدن آن حرام است؛ لیکن اگر به این حد نرسد و تنها موجب شهرت و انگشت نما شدن فرد گردد ـ نه هتک حرمت وی ـ آیا پوشیدن آن حرام است یا مکروه؟ اختلاف است.
برخی گفته اند: منظور از لباس شهرتی که باید از آن اجتناب کرد، لباسی است که به قصد ریاکاری پوشیده شود و فرد بخواهد مثلاً بدان وسیله به زهد و وارستگی مشهور شود. بنابراین پوشیدن آن بدون قصد ریا جایز است.