قلعه گردن، بنایی تاریخی و یکی از استحکامات دفاعی مهم منطقه تنکابن (شهسوار) به شمار می‌رود. این قلعه که در نزدیکی بلده واقع شده است، نمادی از موقعیت استراتژیک و اهمیت نظامی این بخش از مازندران در ادوار گذشته است. وجود چنین قلعه‌ای نشان‌دهنده تمرکز قدرت محلی یا لزوم حفاظت از مسیرهای حیاتی در برابر تهاجمات احتمالی یا کنترل قلمرو حکومتی بوده است. ساختار و بقایای این بنا، هرچند که نیازمند پژوهش‌های باستان‌شناسی عمیق‌تر است، بخشی از میراث دفاعی غنی منطقه شمال ایران را تشکیل می‌دهد.
ارجاع ذکر شده به ترجمه مازندران و استرآباد رابینو، صفحه ۴۷ حاکی از آن است که این قلعه در سوابق تاریخی و جغرافیایی اوایل دوره قاجار یا اواخر دوره زندیه توسط محققان غربی ثبت شده است. این منابع، اغلب نخستین مستندات مکتوب و قابل استناد درباره جزئیات جغرافیایی، ساختاری، و گاهی اوقات نقش سیاسی این بناها هستند. بررسی دقیق این مرجع به روشنی ماهیت دقیق استحکامات، دوره‌های مرمت یا تخریب آن، و همچنین اهمیت آن در ساختار اداری و نظامی تنکابن در آن زمان را آشکار خواهد ساخت.
در مجموع، قلعه گردن صرفاً یک ویرانه نیست، بلکه سندی ملموس از تاریخ نظامی و حکومتی مازندران است. این قلعه، در کنار سایر استحکامات منطقه، نقشی محوری در تعیین مرزها و حفاظت از سکونتگاه‌های اطراف ایفا نموده است. پژوهش‌های آتی می‌تواند با استناد به منابع تاریخی مذکور و کاوش‌های میدانی، ابعاد پنهان این اثر تاریخی را روشن ساخته و جایگاه آن را در زنجیره دفاعی سواحل جنوبی دریای خزر تثبیت کند.
