قاطع بودن

قاطع بودن به معنای داشتن قدرت تصمیم‌گیری محکم و بدون تردید است. فرد قاطع کسی است که در شرایط دشوار و موقعیت‌های پرابهام، پس از بررسی منطقی و آگاهانه، تصمیم خود را می‌گیرد و در اجرای آن ثابت‌قدم می‌ماند. قاطعیت نشانه‌ی اعتمادبه‌نفس، آگاهی از هدف و استقلال فکری است و در زندگی فردی و اجتماعی، به ویژه در مدیریت و رهبری، از ویژگی‌های بسیار مهم به شمار می‌آید.

در رفتار قاطعانه، فرد نه دچار تزلزل و دودلی می‌شود و نه به افراط و خشونت روی می‌آورد. قاطع بودن به معنای نادیده گرفتن دیگران نیست، بلکه نوعی میانه‌روی همراه با استواری است. شخص قاطع، نظرات و احساسات خود را با احترام بیان می‌کند، ولی اجازه نمی‌دهد دیگران از ضعف یا تردید او سوءاستفاده کنند. چنین فردی توانایی دارد بین ادب و اقتدار تعادل برقرار کند و با صلابت اما منصفانه رفتار نماید.

از دیدگاه روان‌شناسی، قاطعیت یکی از پایه‌های ارتباط سالم است، زیرا موجب می‌شود انسان بتواند نیازها و حقوق خود را به روشنی بیان کند و از انفعال یا پرخاشگری دور بماند. قاطع بودن به رشد شخصیت، افزایش احترام اجتماعی و ایجاد اعتماد در روابط کمک می‌کند. در واقع، قاطعیت پلی است میان شهامت و خردمندی؛ زیرا فرد قاطع نه از تصمیم‌گیری می‌هراسد و نه بی‌دلیل بر تصمیم نادرست پافشاری می‌کند.

لغت نامه دهخدا

قاطع بودن. [ طِ دَ ] ( مص مرکب ) یقین داشتن. قطع داشتن. || برّا بودن. || صاحب تصمیم بودن. درست اجرا کننده بودن.

فرهنگ معین

( ~. دَ ) [ ع - فا. ] (مص ل. ) یقین داشتن.

فرهنگ فارسی

یقین داشتن قطع داشتن

ویکی واژه

یقین داشتن.

جمله سازی با قاطع بودن

بكر به معناى قطع آمده است و آن چه درباره ضَربت هاى حضرت اميرمؤ منان عليه السلام نقل شده: كانت ضَرَباتُ عليّعليه السلام اءبكاراً، كان إ ذا اعتلى قَدَّ وإ ذا اعْتَرَض قَطَّ(365)، ناظر به قاطع بودن ضربه هاى آن حضرت عليه السلام است كه اگر شمشير را عمودى وارد مى كرد، دشمن از طول و بالا دو نيم مى كرد و اگر آن را افقى مى زد، خصم را از عَرْض و ميان دو نيم مى كرد.