عموره

سدوم و عموره جلد چهارم از در جستجوی زمان از دست رفته نوشته مارسل پروست است که جلد نخست آن در ۱۹۲۱ و سپس دومین آن در ۱۹۲۵ از سوی انتشارات گالیمار به چاپ رسید.

3 - شخصيت معنوى لوط (عليه السلام ): لوط (عليه السلام ) رسولى بود از ناحيه خداىتعالى بسوى اهالى سرزمين (مؤ تفكات ) كه عبارت بودند از شهر (سدوم ) وشهرهاى اطراف آن (و بطورى كه گفته شده چهار شهر بوده: 1 - سدوم 2 - عموره 3 -صوغر 4 - صبوييم ) و خداى تعالى آن جناب را در همه مدائح و اوصافى كه انبياىگرام خود را بوسيله آنها توصيف كرده شركت داده است.

عاموس در فصل ۴ اشاره می‌کند که خداوند به قوم اسرائیل مانند سدوم و عموره اخطار کرد و آن‌ها توبه نکردند. در زفانیا ۲:۹ پیامبر اسرائیل به مواب و آمون می‌گوید که آنان مانند سدوم و عموره نابود خواهند شد.

قلعه ایروان در دود گم شد. پنج روز و پنج شب کوه و دره می‌غرید. مثل اینکه آتش سدوم و عموره از بالا می‌بارید. قلعه ایروان گاهی مثل چراغ روغن نورانی می‌شد و سپس خاموش می‌گردید. آنقدر گلوله توپ به سر و قلبش خورده بود که جانش به لبش رسیده بود.»

در قرآن نام شهرهای سدوم و عموره ذکر نشده‌است و تنها از آن‌ها به عنوان «قوم لوط» یا «شهر زیر و رو شده» نام برده می‌شود. دلیل نابودی آنان در قرآن نیز لواط ذکر شده‌است.

اما عاموس نبى ظاهرا بزرگترين پيامبران بنىاسرائيل در قرن هفتم ق.م. متولد شد. او به كار شبانىمشغول بود. او پيام يهوه را كه با الهام دريافته بود، به مردم فاسد و تبهكاراسرائيل رساند. مردم او را بيرون كردند. او مردم را به بلاهاى آسمانى كه درانتظارشان بود، انذار داد. اندكى بعد بر آن تبهكاران بلاى هجوم ملخ و طاعوننازل شد و زلزله اى شديد شهرهاى سدوم و عموره را كه مركز فساد و تباهى بودند،زير و رو كرد.(314)