شیر و شکری

لغت نامه دهخدا

شیروشکری. [ رُ ش َ / ش ِ ک َ ] ( ص نسبی، اِ مرکب ) پارچه نخی زمینه سفید با گلهای زرد روشن، و از آن بازرگانان عمامه کردندی تا از عمامه علما که به رنگ سپید بود ممتاز باشد. جامه زمینه به رنگ سپید کمی مایل به زردی با گلها و بته های زرد. ( یادداشت مؤلف ). شیر و شکر.

فرهنگ فارسی

( صفت ) برنگ سفید مایل به زردی: عمامه شیر شکری.

جمله سازی با شیر و شکری

آتشت در آب پنهانست و زهرت در شکر آشکارا گرچه با من همچو شیر و شکری