شعر نوعی ادبیات است که به وسیلهی زبان و واژهها، احساسات، اندیشهها و تجربیات انسانی را به تصویر میکشد. از ویژگیهای شعر میتوان به وزن، قافیه، تصویرسازی و استفاده از نمادها اشاره کرد. شعر معمولاً به صورت ترکیبی از عواطف و تفکرات فلسفی نوشته میشود و میتواند در قالبهای مختلفی مانند غزل، مثنوی و شعر نو ارائه گردد. کیفیت یک شعر به عوامل متعددی بستگی دارد از جمله خلاقیت شاعر، تسلط بر زبان و ادبیات، انتخاب واژگان مناسب و توانایی در ایجاد تصویرهای ذهنی. همچنین، عمق احساسی و فلسفی اثر، قدرت بیان و تازگی موضوع نیز از جمله عواملی هستند که میتوانند تأثیر بسزایی بر کیفیت شعر داشته باشند.
شعرى
دانشنامه اسلامی
(به کسر شین) شعرانی یمانی ستاره درخشندهای است واقع در صورت فلکی کلب اکبر که درخشندهترین ستارگان ثواب است، نوعاً در ماههای تابستان در جنوب دیده میشود. دانشمندان نجوم گویند: فاصله این ستاره از زمین پانصد هزار برابر فاصله خورشید بازمین است و تشعشع آن چهل برابر خورشید. حجم آن به اندازه زمین، وزن آن به اندازه خورشید، فشردگی ذرات آن پانصد هزار بار از چگالی آب زیادتر است، اگر در فاصله خورشید بود. زمین و اهل آن را میسوزانید. در مجمع هست قوم خزانه ستاره شعری را میپرستیدند لذاست که قرآن فرموده: خدا پروردگار شعری است یعنی خدا را پرستش کنید نه شعری را. نا گفته نماند شعری نام دو ستاره است: شعرانی یمانی، شعرای شامی ولی ظاهراً مراد اولی است که آن از دومی درخشندهتر است و بدان علت برای نادانان معبود واقع گردیده بود.
جملاتی از کلمه شعرى
220-تاريخ بيهق، ص 242؛ بيهقى شعرى از طبرسى را در كتاب خويش آورده است.