لغت نامه دهخدا شست میر. [ش َ ] ( ص مرکب، اِ مرکب ) تیرانداز کامل هنر. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) ( شرفنامه چ وحید ص 378 ): اگر خسرو شست میران بودهم آماج این شست گیران بود.نظامی.