سیول
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
دانشنامه آزاد فارسی
معبد کره در سئول
پایتخت و بزرگ ترین شهر کرۀ جنوبی، در شمال غربی و در ۳۲کیلومتری درون بوم کشور، کنار رود هان. ۱۰,۲۸۷,۸۴۷ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). بندر اصلی آن، کنار دریای زرد، واقع شده است. این شهر، که حدود یک چهارم کل جمعیت کرۀ جنوبی در آن زندگی می کنند، از اواسط قرن ۱۹ به سرعت رشد کرد و اکنون یکی از دَه شهر بزرگ جهان است. صنایع سئول که حدود نیمی از کارگران صنعتی کشور در آن ها اشتغال دارند، شامل علوم مهندسی، نساجی، تولید مواد غذایی، وسایل الکتریکی و الکترونیکی، مواد شیمیایی، و ماشین آلات است. سئول در ۱۳۹۴م پایتخت سراسر کره و مقرّ سلسلۀ ایی شد. از ۱۹۱۰ تا ۱۹۴۵، در زمان استیلای ژاپن، مرکز اداری بود و در این دوران، به شهری مدرن تبدیل شد. در جنگ کره (۱۹۵۰ـ۱۹۵۳)، چهار بار دست به دست شد. توسعۀ گستردۀ شهر، که پس از آن صورت گرفت، شامل عملیات مهم ساختمانی در دهۀ ۱۹۸۰ برای برگزاری بازی های آسیایی ۱۹۸۶ و بازی های المپیک ۱۹۸۸ بوده است. بناهای دیدنی سئول عبارت اند از کاخ سلسلۀ ایی، متعلق به قرن ۱۴م؛ موزۀ ملی (۱۹۸۶)، تئاتر ملی و چندین دانشگاه، ازجمله دانشگاه ملی سئول (۱۸۸۵)، هانیانگ (۱۹۳۹)، و یون سئی (۱۹۴۵). مترو سئول در ۱۹۶۸ افتتاح شد.
جمله سازی با سیول
دانشکده انجنیری سیول دانشگاه پولی تکنیک توسط کادر علمی دانشگاه لینکولن نبراسکا اداره می‌شود، که دانشجویان را از رشته‌های انجنیری سیول، مهندسی هیدرولیک و منابع آب، در سویه‌های لیسانس ماستری و دکترا فارغ‌التحصیل می‌دهد.
دنیل سیولی از حزب حاکم جبهه برای پیروزی، مائوریسیو ماکری از ائتلاف موسوم به «تغییر بدهیم»، سرخیو ماسا از ائتلاف آرژانتین جدید، مارگاریتا استولبیزر از حزب ترقی‌خواه مدنی و اجتماعی، نیکلاس دل کانیو از حزب چپ‌گرای کارگران و آدولفو رودریگز ساآ از ائتلاف تعهد فدرال به ترتیب اخذ آراء در انتخابات مقدماتی، ۶ کاندیدای شرکت در انتخابات عمومی ریاست جمهوری آرژانتین بودند.
بالاچ مری فرزند خیربخش مری و برادر بزرگ ترِ چنگیز، حربیار، غازان، مهران و حمزه مری است. گفته می شود که وی در شهر مسکو زاده شده، و دوران مدرسه را در کابل و دانشگاه را در شهر مسکو در بخش سیول مهندسی به پایان رساند.
در انتخابات ۲۰۱۵ دنیل سیولی از حزب حاکم جبهه برای پیروزی، مائوریسیو ماکری از ائتلاف موسوم به «تغییر بدهیم»، سرخیو ماسا از ائتلاف آرژانتین جدید، مارگاریتا استولبیزر از حزب ترقی‌خواه مدنی و اجتماعی، نیکلاس دل کانیو از حزب چپ‌گرای کارگران و آدولفو رودریگز ساآ از ائتلاف تعهد فدرال به ترتیب اخذ آراء ۶ کاندیدای شرکت در انتخابات عمومی ریاست جمهوری آرژانتین بودند.