سیل عرم

سیل عرم یکی از وقایع تاریخی و مذهبی مهم در فرهنگ اسلامی و روایت‌های تاریخی است که در قرآن کریم نیز به آن اشاره شده است. این حادثه به عنوان یک نشانه از قدرت خداوند و عواقب نافرمانی و انحراف از راه راست تعبیر می‌شود. در این واقعه، قوم عاد که به خاطر قد و قامت بلند و توانایی‌های جسمانی‌اشان مشهور بودند، به تکبر و فساد روی آوردند و از پیامبران الهی سرپیچی کردند. پیامبر آنان، هود (علیه‌السلام)، به دعوت آن‌ها به سوی توحید و پرستش خدای واحد پرداخت، اما آن‌ها دعوتش را نپذیرفتند و به زودی با عذاب الهی مواجه شدند. در نتیجه، باران‌های شدید و سیلاب‌های مهلک بر آنان نازل شد و سرزمینشان را ویران کرد. این واقعه نه تنها در تاریخ قوم عاد بلکه در تاریخ انسانیت به عنوان یک هشدار جدی مطرح است. سیل عرم نشان‌دهنده این است که عدم اطاعت از دستورات الهی و سرپیچی از پیامبران می‌تواند به عواقب وخیمی منجر شود. از این رو، این داستان به ما می‌آموزد که همواره باید در مسیر حق و حقیقت گام برداریم و از نافرمانی پرهیز کنیم. با دقت به این رویداد، می‌توانیم درک کنیم که تاریخ گاهی تکرار می‌شود و عبرت گرفتن از آن می‌تواند راهگشای ما در زندگی باشد. به این ترتیب، سیل عرم نه تنها یک حادثه تاریخی بلکه یک درس آموزنده برای تمام نسل‌ها به حساب می‌آید.

تصویر معنی سیل عرم

لغت نامه دهخدا

سیل عرم. [ س َ / س ِ ل ِ ع َ رِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) آب بسیار جاری که سد رود را شکسته باشد، چه عرم به معنی رودخانه و سدی که پیش رودخانه گرفته باشند بهندی منیده گویند. ازمنتخب و ظاهر است که این قسم آب جاری که منیده را شکسته روان شده باشد بغایت تند، تیز و پرهیبت باشد. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ): فَاءَعرضوا، فَاءَرسلنا علیهم سیل العرم و بدلناهم بجَنّتیهم جَنّتین ذَوَاتی اءُکل خمط و اءَثل و شی من سدر قلیل. ( قرآن 16/34 ).
جایی که تیغ قهر برآرد مهابتت
ویران کند به سیل عرم جنت سبا.سعدی.رجوع به تفسیر ابوالفتوح رازی چ 2 ج 8 صص 217 - 218 و عرم در همین لغت نامه شود.

فرهنگ فارسی

آب بسیار جاری که سد رود را شکسته باشد.

دانشنامه آزاد فارسی

سِیلِ عَرِم
در قرآن سیلی که دراثر شکستن سدّ مأْرِب جاری شد. یک بار در قرآن به آن اشاره شده است. (سبأ، ۱۶). سبب وقوع این سیل ناسپاسی مردم سبأ یاد شده (آیۀ پیشین). بنابر روایتی از امام صادق (ع) عرم موش هایی بودند که سد را سوراخ کردند. به موجب احادیث و تفاسیر این سد را ملکۀ سبا، بلقیس، در میان دو کوه از سنگ و قیر بنا و شکاف هایی در آن ایجاد کرد که آب مورد نیاز مردم از آن خارج می شد. به سبب ناسپاسی مردم خداوند موش هایی فرستاد که سد را سوراخ کردند و سیل همه جا را دربرگرفت.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] سیل عَرِم سیل بزرگی که به عنوان عذاب الهی بر قوم سبأ در یمن نازل شد. آیه ۱۶ سوره سبا به ماجرای سیل عرم اشاره کرده است. برخی معتقدند آن ها سد بزرگی را به نام «عرم»، جهت آبیاری مزراع و باغ های خود درست کرده بودند که باعث آبادی شهر شده بود. بنا بر عقیده مفسران، سد عرم پس از آنکه مردم، خداوند و پیامبران را انکار و تکذیب کردند، خراب شد و سیل بزرگی سرگرفت که منجر به ویران شدن شهر شد. به عقیده برخی، آثار تاریخی واقعه سیل عرم، به دست باستان شناسان، کشف و مورد تأیید قرار گرفته است.
سیل عَرِم، سیل بزرگی که در شهر مَأرَب (یمن)، بر اثر خراب شدن سد، اتفاق افتاد و منجر به ویران شدن شهر، باغ های میوه و مزارع شد. برخی معتقدند در این شهر قوم سبأ زندگی می کردند. به باور مسعودی، سرزمین سبأ دارای باغ های زیبا و آبادی ها و نعمت های فراوان بود. این نعمت ها به واسطه استفاده از آب سد بود و مردم شهر این سد بزرگ و تاریخی را تقریبا به اندازه ۲۲ کیلومتر در ۲۲ کیلومتر، ساختند. این سد به مَأرَب یا عرم معروف بود. برخی ساخت بنای این سد را به لقمان بن عاد بن عاد یا ملکه بلقیس یا پدر و پسری از پادشاهان سبا نسبت داده اند. بر پایه برخی گزارش ها، سیل عرم در سال ۴۴۷ تا ۴۵۰ میلادی یا ۴۰۰ سال از قبل اسلام یا قرن ششم میلادی رخ داده است. همچنین به باور برخی مردم شهر، پیش از سیل متفرق شدند و به عراق، شام و یثرب مهاجرت کردند.
درباره معنا و مصداق واژه عرم اختلاف شده که خلاصه آن بدین شرح است: