سیب چهر

لغت نامه دهخدا

سیب چهر. [ چ ِ ] ( ص مرکب ) از عالم پریچهر و گلچهر. ( آنندراج ). آنکه روی وی مانند سیب سرخ باشد. ( از ناظم الاطباء ):
بدان سیب چهران مردم فریب
همی کرد بازی چو مردم بسیب.نظامی.

فرهنگ فارسی

از عالم پریچهر و گلچهر آنکه روی وی مانند سیب سرخ باشد

جمله سازی با سیب چهر

بدان سیب چهران مردم فریب همی کرد بازی چو مردم به سیب