سبز گلشن

سبز گلشن. [ س َ گ ُ ش َ ] ( اِ مرکب ) کنایه از آسمان است. ( ناظم الاطباء ) ( اشتینگاس ).

کنایه از آسمان است

💡 ره بام این سبز گلشن کجاست نشانی بیابیم و پی بی‌نواست

💡 گل سرخ ازین سبز گلشن برآید می مهر در ساغر زر بلرزد

💡 جهان سبز گلشن کشت زاریست که گه دروی خزان گه نوبهاریست

💡 همیلا گفت آبی بود روشن روان گشته میانِ سبز گلشن

💡 درید ابر سیاه از سبز گلشن بر آمد ماهتابی سخت روشن

💡 وفا اندک طلب زین دیو مردم جفا بسیار کش زین سبز گلشن