زکلک

لغت نامه دهخدا

زکلک. [ زَ ل َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان اهر است که 538 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

جمله سازی با زکلک

چگونه شیرین گردد ز شکر لب دوست زکلک من لب معنی چنان شود شیرین
زکلک تو که نظام امور عالم ازوست نماند هیچ پراکنده جز که درّ عدن
زکلک تو در ارزاق بندگان بگشاد که کلک توست کلید خزانهٔ ارزاق
زکلک غالیه سا بهر من نگاشت پیامی که بود هر ورقش از حروف غالیه پیکر
بدان خدای که باشد زکلک قدرت او نقوش دفتر هستی ماسِوی رَقمی
گر این قدر بنگاری زکلک وافی خویش نگار کلک تو کار مرا کند چو نگار
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
سلیطه
سلیطه
ضمیمه
ضمیمه
دودول
دودول
آبان
آبان