لغت نامه دهخدا
ستاده ملک زیر زرین درفش
ز سیفور بر تن قبای بنفش.نظامی.ز بس پرنیانهای زرین درفش
هوا گشته گلگون و صحرا بنفش.نظامی. || کنایه از شعاع آفتاب:
همی چاره جست آن شب دیر باز
چو خورشید بنمود چینی طراز
برافروخت از کوه زرین درفش
نگونسار شد پرنیانی بنفش.فردوسی.