[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
عیب گرفتن. حقیر شمردن در اقرب آمده «زری عمله علیه: عابه علیه و عاتبه» اسم فاعل آن زار است. ازدراء یعنی احتقار یعنی درباره آنان که چشم شما خوارشان میبیند نمیگویم: خدا هرگز خیری به آنها نخواهد داد در نهج البلاغه خطبه 174 درباره نفس مؤمن فرموده «وَلا یزالُ زارِیاً عَلَیها» مؤمن پیوسته نفس خود را حقیر شمرده و آن را عتاب میکند. این کلمه تنها یکبار در قرآن یافته است.
💡 ابو جعفر، در ربيع الاخر سال 296 وفات يافت و در شهر قم مدفون شد. پس از او،خواهرش (ميمونه ) در گذشت و در مقبره (بابلان ) در بقعهمتصل به بقعه (سيده فاطمه ) كه - سلام بر او و پدرش و برادرش باد! - دفن شد.اما، (ام محمد) در بقعه (سيد فاطمه ) (عليه السلام ) در كنار زرى دفع شده استبنابراين در اين بقعه مقدس سه قبر است قبر (سيد فاطمه ) (عليه السلام ) و قبر (اممحمد ) و قبر (ام اسحاق ) - كنيز محمد بن م
💡 حضرت كيسه زرى كه سيصد اشرفى داشت به او داد و فرمود: اين را بگير، زراعتت همبراى خودت باقى است. خداوند آنچه اميدوار هستى به تو روزى خواهد داد. مرد برخاستهو سر آن حضرت را بوسيد و از ايشان در خواست كرد كه از تقصيرش بگذرد و او را عفونمايد. حضرت تبسم نموده و به ديار خود بازگشتند.
