لغت نامه دهخدا
رکابداری. [ رِ ] ( حامص مرکب ) عمل و شغل رکابدار. ( از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به رکابدار شود.
رکابداری. [ رِ ] ( حامص مرکب ) عمل و شغل رکابدار. ( از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به رکابدار شود.
عمل و شغل رکابدار
💡 نوشته بود که چو نشد حسین سوار به مرکب رکابداری او را نمود زینب مضطر