روشن ضمیری

تیره و روشن ضمیری، تن سیاه و دل چو شیری بر سمن مشکین حریری، بر قمر نیلی سحابی

ز خورشید فزون روشن ضمیری بلند از قدر او نام امیری

بناچار گفت: ای خداوند تخت چو روشن ضمیری و آزاده بخت

کجا باشد چو می روشن ضمیری که دارد به ز ساغر دستگیری؟

ره مردن طلب کن گر فقیری مدد جو اول از روشن ضمیری

ازین روشن ضمیری نام او نور بعنوان رسولی گشته مشهور