رطب افشان

لغت نامه دهخدا

رطب افشان. [ رُ طَ اَ ] ( نف مرکب ) افشاننده رطب. || کنایه است از گوینده سخن شیرین:
من که نقاش نیشکرقلمم
رطب افشان نخل این حرمم.نظامی.

💡 من که نقاش نیشکر قلمم رطب افشان نخل این حرمم