لغت نامه دهخدا
راعن. [ ع ِ ] ( ع ص ) فاسد و زشت. || احمق و نادان. ( تفسیر ابوالفتوح رازی ). رجوع به راعنا و راعناگوی شود.
راعن. [ ع ِ ] ( ع ص ) فاسد و زشت. || احمق و نادان. ( تفسیر ابوالفتوح رازی ). رجوع به راعنا و راعناگوی شود.
💡 چون نتواند گرفت گردش خود راعنان ؟ نیست اگر گوی چرخ زخمی چوگان عشق