لغت نامه دهخدا
چهار است آهوی شه آشکار
که شه را نباشد بترزین چهار
یکی خیره رایی دگر بددلی
سوم زفتی و چارمین کاهلی.اسدی.من از هر دیاری همی تازم اینجا
نه از تنگدستی هم از خیره رایی.قطران. || پریشان فکری. سست رایی:
سنگ در دست و مار بر سر سنگ
خیره رایی بود قیاس و درنگ.سعدی ( گلستان ).