خوش نغمه

خوش نغمه بلبلان چمن را چه شد که زاغ بر شاخ گل نشسته و فریاد می‌کند

کو مطرب خوش نغمه که آتش اثر آید کان نغمه برآرد که ز جان دود بر آید

نی باز سپیدست او نی بلبل خوش نغمه ویرانه دنیا به آن جغد غرابی را

ای بلبل خوش نغمه ز ما باد سلامت مرغ که در سدره همین نغمه سراید

ما بلبل خوش نغمه ی باغ ملکوتیم ما سرو خرامنده ی بستان روانیم