خود حکم

خودحکم به معنای تمرد، سرکشی و خودسری است. افرادی که خودحکم هستند، معمولاً در برابر قوانین و مقررات موجود مقاومت می‌کنند و به طور مستقل عمل می‌کنند. این نوع رفتار می‌تواند به دلیل عدم رضایت از وضعیت موجود یا نارضایتی از سیستم‌های موجود باشد. در واقع، خودحکم به نوعی نشان‌دهنده‌ی عدم تسلیم به نهادهای قدرت و قاعده‌هاست و افرادی که چنین ویژگی‌هایی دارند، معمولاً تمایل به تعیین سرنوشت خود دارند. این ویژگی‌ها در برخی مواقع می‌تواند موجب ایجاد چالش‌هایی برای جامعه و نظم اجتماعی شود، زیرا این افراد ممکن است به‌طور ناخواسته به تضعیف ساختارهای اجتماعی کمک کنند. به همین دلیل، درک رفتارهای خودحکم و علل آن‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد.