خواری کردن. [ خوا / خا ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از دشنام دادن. || زیانکاری کردن. ( آنندراج ) ( انجمن آرای ناصری ). || تحقیر کردن. استحقار. استخفاف. ( یادداشت مؤلف ): جماعتی از بزرگ زادگان بر وی خواری کردند و از خداوندان تعلیم گفتند و تو از کجا و علم خواندن کجا؟ ( مجمل التواریخ و القصص ).
فرهنگ فارسی
کنایه از دشنام دادن یا زیانکاری کردن.
جمله سازی با خواری کردن
آخر ای یار عزیز آن چه نداری مطلب چیست با نفس شریف این همه خواری کردن