خشوعی

لغت نامه دهخدا

خشوعی. [ خ ُ ] ( اِخ ) برکات بن شیخ ابی اسحاق ابراهیم شیخ ابوالفضل طاهربن برکات بن ابراهیم دمشقی جیرونی از محدثان است که بسال 510 هَ. ق. متولد شدو بسال 598 هَ. ق. درگذشت. ( یادداشت بخط مؤلف ).

جمله سازی با خشوعی

سعیدا از شکست سنگ اثر در مومیا افتد خشوعی نیست چون در دل اجابت از دعا افتد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
روزگار
روزگار
ورژن
ورژن
خویش
خویش
چیپ
چیپ