خالدیا

خالدیا. [ ل ِ ] ( اِخ ) نام نقطه ای در نزدیکی طرابوزان در عهد دولت بیزانس بوده است. ( از تاریخ کرد رشیدیاسمی ص 92 ). رجوع به خالدی ( محرف کلمه کرد ) شود.

💡 خالدیا سرشار از ذخایر معدنی مانند سرب، نقره و طلا بود. موقعیت راهبردی آن باعث شد تا به عنوان بخشی رسمی از امپراتوری بیزانس تحت عنوان سرزمین خالدیا شناخته شود. در اواخر سده‌های میانه، این منطقه هسته اصلی امپراتوری ترابوزان را تشکیل می‌داد تا اینکه در سال ۱۴۶۱ توسط امپراتوری عثمانی فتح شد. نام «خالدیا» از مردمی به نام کالیب‌ها گرفته شده‌است که در دوران باستان در این منطقه ساکن بودند.

💡 اولین ساکنان خالدی، یعنی کالیب‌ها، به عنوان آهنگران ماهر آهن شناخته می‌شدند. استعمار یونان در خالدیا به ساحل محدود بود. امپراتوری روم فقط بر مناطق ساحلی خالدیا تسلط داشت. ژوستینین یکم قبایل داخلی خالدیا را تحت تسلط خود درآورد و آنها را مسیحی کرد.