حشرناهم

كلمه (حشر) به معناى بيرون كردن و كوچ دادن قومى از قرارگاهشان به زور و جبراست، و اين كلمه در مورد كوچ دادن يك نفر استعمال نمى شود. در قرآن كريم همه جا درمورد جماعت آمده كه از آن جمله فرموده: (و حشرناهم فلم نغادر منهم احدا).

و معناى (و حشرناهم فلم نغادر منهم احدا) اين است كه ما احدى از بشر را ترك نمى كنيمو همه را زنده مى كنيم.

بعد اضافه مى كند: ما همه آنها را در اين هنگام محشور مى كنيم به گونه اى كه حتى يكنفر را ترك نخواهيم گفت (و حشرناهم فلم نغادر منهم احدا).

O با توجّه به اينكه در قيامت همه ى مردم محشور مى شوند، (و حشرناهم فلم نغادر منهم احدا)(455) و آيه ى مورد بحث (83 نمل ) مى فرمايد: از هر امّتى تنها گروهى را محشور مى كنيم، روشن مى شود كه اين آيه مربوط به قيامت نيست، بلكه مربوط به رجعت است كه قبل از قيامت گروهى زنده مى شوند.

آيات (47) تا (49): و يوم نسير الجبال و ترى الارض بارزة و حشرناهم فلم نغادر...

و از ظاهر آيه برمى آيد كه حشر در آن، حشر در غير روز قيامت است، زيرا حشر در روزقيامت اختصاص به يك فوج از هر امت ندارد، بلكه تمامى امتها در آن محشور مى شوند وحتى به حكم آيه (و حشرناهم فلم نغادر منهم احدا)، يك نفر هم از قلم نمى افتد و اما دراين آيه مى فرمايد: از هر امتى فوجى را محشور مى كنيم.